خلاصه کتاب به زبان تد اثر کارماین گالو

امروز می خواهیم خلاصه کتاب به زبان تد، رازهایی برای ارائه یک سخنرانی به یاد ماندنی اثر کارماین گالو (Talk like TED) را با هم بخوانیم.

در سخنرانی به زبان تد، استراتژی های سخنرانی را که توسط برخی از تاثیرگذارترین سخنرانان جهان استفاده می شود، یاد خواهید گرفت. نویسنده ای به نام کارمین گالو، بیش از 500 سخنرانی تد را تجزیه و تحلیل کرد تا وجوه مشترکی را که این گفتگوها را تاثیرگذار و جذاب می‌کند، مشخص کند.

نویسنده این کتاب کیست؟ کارمین گالو گزارشگر سی ان ان و سی بی اس بوده و چندین کتاب از جمله “رازهای ارائه استیو جابز” را در مورد کنفرانس های مهم نوشته است.

هدف این کتاب چیست؟

یاد بگیرید که چگونه مانند یک حرفه ای صحبت کنید.

اگر ایده خوبی دارید، چگونه آن را با دنیا به اشتراک می گذارید؟ ما هر روز با اطلاعات بمباران می ‌شویم، بنابراین برای اینکه یک ایده واقعاً بدرخشد، فرد صاحب ایده باید سخت تلاش کند تا آن را تبلیغ کند. به عبارت دیگر، باید ایده را بفروشید.

در «سخنرانی به زبان تد»، کارمین گالو، پس از تجزیه و تحلیل بیش از 500 سخنرانی محبوب ارائه شده در تد (تکنولوژی، سرگرمی، طراحی)، اسرار سخنرانی را که توسط تأثیرگذارترین سخنرانان جهان استفاده می ‌شود، فاش می ‌کند. گالو به سه وجه مشترک اشاره کرد که از نظر او این گفتگوها را متمایز می کند.

در تمام این گفتگوها، محتوای ارائه ها اغلب بسیار متفاوت است، گوینده همیشه سعی می کند احساسات خود را با مخاطب پیوند دهد و محتوا همیشه به خاطره انگیزترین شکل ارائه می شود. شما یاد خواهید گرفت که چگونه از نظر احساسی با مخاطبان خود ارتباط برقرار کنید، ارائه های خود را تاثیرگذارتر کنید و داستان هایی را در سخنرانی های خود بگنجانید.

همچنین می آموزید که چرا اشتیاق برای ارائه یک سخنرانی متقاعدکننده بسیار مهم است و چرا باید مطمئن شوید که موضوع انتخابی شما می تواند بیش از یک حس را جرقه بزند. در نهایت، چند ترفند «کره و نان» را یاد خواهید گرفت تا ارائه خود را طوری طراحی کنید که در حافظه مخاطبانتان بماند.

سخنرانان تد از چه مهارت هایی برای رساندن پیام های خود استفاده می کنند؟ خلاصه زیر مهمترین ابزارهای مورد استفاده توسط متخصصان فروش در سراسر جهان را ارائه می دهد.

خلاصه کتاب به زبان تد

اشتیاق، پایه و اساس یک سخنرانی موفق و متقاعد کننده

افراد موفق چه وجه مشترکی دارند؟ شور و اشتیاق و احساس مثبت اشتیاق زمانی وجود دارد که به دنبال شغلی هستید که عمیقاً برای شما معنادار است. علاوه بر این، دنبال کردن چیزی که به آن علاقه دارید نیز برای دستیابی به موفقیت در آن زمینه مهم است.

مورد تونی هسیه، بنیانگذار بسیار موفق در زمینه خرده فروش آنلاین کفش زاپوس بود. هسیه علاقه خاصی نه به کفش بلکه خوشحال کردن مشتریان و کارمندانش دارد. اشتیاق برای شادی مردم به توسعه زاپوس که در راستای مراقبت از مشتری و محیط کاری خوب برای کارمندان برجسته است کمک می کند.

علاوه بر ایجاد پایه و اساس موفقیت، اشتیاق نیز یک عنصر مهم برای ایجاد ارائه های با کیفیت است. در سال 2012، گروهی از محققان می خواستند دریابند که چرا سرمایه گذاران برای برخی استارت آپ ها پول خرج می کنند و برخی دیگر را خرج نمی کنند.

در این مطالعه آنها مشاهده کرند که چگونه سرمایه‌ گذاران پس از ارزیابی سخنرانی های 15 دقیقه ‌ای در مورد استارت ‌آپ‌ هایی که به دنبال سرمایه بودند، تصمیم گرفتند.

همانطور که محققان کشف کرده اند، یکی از عوامل کلیدی که در تصمیم گیری سرمایه گذاران نقش دارد، اشتیاق ارائه کننده است. در واقع این عامل مهمتر از مدرک تحصیلی، تجربه و سن کارآفرین است. اما اگر اشتیاق به طور طبیعی در رگ های شما جریان نداشته باشد چه می شود؟ خوشبختانه، هر کسی می تواند یاد بگیرد که یک سخنران پرشور داشته باشد.

فقط کافیست به سادگی تمرین کنید. مغز انسان دائما در حال تغییر برای پردازش ورودی است. مطالعه ‌ای بر روی رانندگان تاکسی لندن نشان داد ناحیه ‌ای از مغز که مرتبط با مهارت‌های مسیریابی – الگوی اسب دریایی می باشد، بزرگ ‌تر از حد متوسط است، این بدان معناست که توانایی پیمایش سریع ‌ترین فاصله از A تا B بهتر از حد متوسط است.

به این ترتیب، اگر دائماً خود را در موقعیتی قرار دهید که مجبور به سخنرانی باشید و نیاز به نشان دادن اشتیاق داشته باشید، مغز شما راهی برای انطباق با این کار را پیدا می کند و خودتان مهارت را بهبود می بخشید. پس منتظر چه چیزی هستید؟

داستان سرایی

داستان سرایی به شما کمک می کند تا از نظر عاطفی با مخاطبان خود ارتباط برقرار کنید.

اکثر مردم موافق هستند که استیو جابز یکی از بهترین سخنرانان در جهان است. اما چه چیزی ارائه های او را متقاعدکننده می کند؟ صحبت های او همیشه پر از احساسات است، درست همانطور که یک سخنرانی موفق و متقاعد کننده باید باشد. یکی از اولین کسانی که به طور انتقادی در مورد ارتباطات متقاعدکننده فکر کرد، فیلسوف یونانی ارسطو بود.

ارسطو معتقد بود که اقناع زمانی ایجاد می شود که هر سه عنصر اخلاق، لوگوس و ترحم ترکیب شوند. اولین عنصر یعنی اخلاق، به شخصیت یا باورهای شما اشاره دارد و ارتباط نزدیکی با تجربه یا تحصیلات شما دارد که باور مخاطب را نسبت به دیدگاه شما تقویت می کند.

عنصر دوم لوگوها می باشند که به پایه منطقی استدلال شما اشاره دارد که می تواند شامل آمار یا پایگاه داده باشد که به مخاطبان شما برای ارائه دلایل محکم برای دیدگاه شما کمک می کند.

عنصر سوم ترحم است که به پیوند عاطفی شما با مخاطبان خود مربوط می شود. او در تجزیه و تحلیل خود از صدها سخنرانی تد توسط نویسنده، دریافت که محبوب ترین آنها شامل 65٪ ترحم، 25٪ لوگوها و 10% اخلاق است.

واضح است که ترحم مهمترین ویژگی یک سخنرانی متقاعد کننده است. اما چگونه می توان رقت بیشتری را در گفتار خود گنجاند؟ بهترین راه داستان سرایی است. اساساً، داستان سرایی به شما کمک می ‌کند تا با درک ساده‌ تر گفتارتان، با مخاطبان خود ارتباط برقرار کنید.

شما با سه نوع داستان می توانید مسیرتان را مشخص کنید. نوع اول، داستان های خودتان است. داستانی از خودتان را برای پاسخ دادن به سوالاتی مانند “اولین خاطرات دوران کودکی شما چیست؟” انتخاب کنید.

نوع دوم، داستان های اطرافیان است، به عنوان مثال داستان دوستی که با ایده اول برای یک پروژه استارت آپی به شدت شکست خورد اما با یک ایده بهتر موفق شد و افراد زیادی را جذب کرد.

نوع سوم داستان برندها، شرکت ها یا سازمان های موفق است که بسیاری از سرمایه گذاران این نوع داستان را انتخاب می کنند. به عنوان مثال لودویک مارشین، سرمایه‌ گذار در زمینه حمام خشک است.

او ژل دوشی را اختراع کرد که بدون استفاده از آب بدن تمیز می ‌شود. لودویک در یکی از سخنرانی‌ های خود در تد با داستان برندش مخاطبان در نقاط مختلف جهان، سرگرم کرد. او گفت دلیل این اختراع این است که کشور با کمبود آب مواجه شده است.

پیوند عاطفی

پیوند عاطفی تنها زمانی حاصل می شود که گوینده لحن صدا، حرکات و زبان بدن را هماهنگ کند.

آیا تا به حال به ارائه ای گوش داده اید که در آن سخنران آنقدر آهسته صحبت کند که احساس کنید می توانید بلافاصله بخوابید؟ اما سریع صحبت کردن لزوما راه حل نیست. سرعت صحبت گوینده به کاری که مخاطب در آن زمان انجام می دهد بستگی دارد. مثلا هنگام گوش دادن به یک کتاب صوتی، در زمان رانندگی، انتظار دارید خواننده آن را نسبتاً آهسته بخواند.

با این حال، اگر تمام توجه خود را بر روی ارائه معطوف کنید، می خواهید که سخنران بسیار سریعتر صحبت کند. بنابراین چه سرعتی برای سخنرانی مناسب است؟ نویسنده دریافت که اکثر سخنرانان با سرعت 190 کلمه در دقیقه صحبت می کنند. با این حال، کنترل صدا اولین قدم در این راه است. برای ارتباط با مخاطبان خود باید به زبان بدن توجه کنید.

ما از نحوه حرکت خود اطلاعات زیادی به دست می آوریم. در یک مقاله تحقیقاتی، به دانش‌ آموزان فیلمی یا صوتی از شهادت مظنونان جنایی نشان داده شد و سپس از آنها خواسته شد ببینند کدام یک از مظنونان دروغ می‌گوید. در نتیجه، پاسخ دانش ‌آموزانی که ویدیو را تماشا می ‌کردند 65% نسبت به دانش‌ آموزانی که فقط به فیلم ضبط‌ شده را گوش می ‌دادند (با نرخ 55٪) درست بود.

پس از چه نوع زبان بدنی باید استفاده کرد؟ مت اورسمن، فرمانده ایالات متحده، پیشنهاد می کند که رهبران صاف بایستند و اعتماد به نفس خود را حفظ کنند. این در مورد بلندگوها نیز صدق می کند، صاف بایستید.

در مقابل مخاطبان، اعتماد به ایده های خود را نشان دهید. یکی از ویژگی های مهم زبان بدن، حرکات بدن است. در چندین مطالعه ارتباط بین حرکات گوینده و میزان اعتماد مخاطب به آن سخنران نشان داده شده است. برای اینکه بتوانید از ژست ها به طور موثر استفاده کنید، باید حرکات بین چشم و شکم را محدود کنید زیرا حرکات در این ناحیه همیشه تاثیر زیادی دارد.

علاوه بر این، باید حرکات باز (مانند دراز کردن بازوها) را نیز محدود کنید و فقط زمانی از آن استفاده کنید که بر مهمترین نکات تأکید می کنید. بنابراین ما می دانیم که چگونه ارتباط عاطفی را با مخاطبان خود ایجاد و حفظ کنیم. اکنون ما بر چگونگی برجسته کردن سخنرانی خود تمرکز خواهیم کرد.

سخنرانی جدید

برای اینکه سخنرانی شما جدید و فراموش نشدنی باشد، آن را بعنوان یک سخنرانی جدید معرفی کنید.

به آخرین باری که واقعاً شگفت زده شدید فکر کنید، «اوه! واقعا؟” شاید این مسئله شما را به منبع جدید اطلاعات (کتاب، برنامه تلویزیونی یا سخنرانی) نزدیکتر کند. اگر می خواهید همان توجه و تخیل را از مخاطبان خود جلب کنید، باید اطلاعات جدید و پیشرفته را در آن بگنجانید.

در یک سخنرانی بسیار محبوب در تد، رابرت بالارد، کاشف بستر دریا، به طور قانع‌ کننده توضیح می‌ دهد که چرا مردم باید پول بیشتری را برای مطالعات کف اقیانوس خرج کنند. بسیاری از رویدادهایی که او به اشتراک گذاشت، به ‌ویژه دو مورد از آنها قابل توجه بودند.

اولی بودجه سالانه ایالات متحده است. سازمان ملی هوانوردی و فضایی (NAS)  معادل سازمانی است که توسط اداره اقیانوس ها و جو ایالات متحده (NOAA) برای 1600 سال اداره می شود.

واقعیت دوم این است که رشته کوه های بزرگ روی زمین نه تنها در خشکی بلکه در زیر دریا نیز قرار دارند. اطلاعات جدید و جالب به مخاطب کمک می کند بیشتر بنشیند و توجه بیشتری داشته باشد و البته به خاطر سپردن آن اطلاعات نیز راحت تر است.

این به این دلیل است که حافظه به دوپامین، ماده ای که در مغز یافت می شود، بستگی دارد. هنگامی که چیز جدیدی یاد می گیرید، مغز شما دوپانین ترشح می کند که مانند دکمه “ذخیره” عمل می کند. هرچه اطلاعات جدیدتر و جالب تر باشد، تولید دوپامین آسان تر و در نتیجه حافظه ظرفیت بهتری دارد.

به عنوان مثال، سوزان کاین قدرت درونگراها را در یک سخنرانی تد مورد بحث قرار داد، موضوعی که در ابتدا خسته کننده و فراموش شدنی به نظر می رسد. با این حال، کاین می ‌دانست که مخاطب نیاز به یک تلنگر دارد، بنابراین گفت: «یک فرد می ‌تواند ایده خوبی داشته باشد اما لزوماً آن را به خوبی ارائه نمی‌ کند».

بلافاصله مدیران مخاطبان او شروع به توجه بیشتری کردند: طبق نظر کاین کسانی که بیشتر در جلسات صحبت می کنند لزوما خلاق ترین نیستند. (بر اساس باورهای اکثریت این افراد بیشتر از دیگران مورد توجه قرار می گیرند).

از آنجایی که او دیدگاه خود را به شیوه ای کاملاً جدید برای مخاطبان تفسیر می کرد، توانایی مخاطب برای به خاطر سپردن ایده او نیز بهبود می یابد.

اشتراک گذاری لحظه خاص

ارائه خود را با اشتراک گذاری لحظه خاص یا یک معیار غیر معمول به یاد ماندنی کنید.

در 11 سپتامبر 2001 چه کردید؟ در مورد 11 سپتامبر 2002 چطور؟ بدون شک خاطرات شما از سال 2001 واضح تر خواهد بود. لحظات خاص اغلب فراموش نشدنی هستند و اگر لحظاتی در حین ارائه شما وجود داشته باشد، مخاطبان شما احتمالا سخنرانی شما را به خاطر می آورند و صحبت شما را با دوستان به اشتراک می گذارند.

در سال 2009، بیل گیتس سخنران تد بود که خیلی زود در فضای مجازی منتشر شد. ارائه او حتی توجه برایان ویلیام، مجری اخبار  ان بی سی را به خود جلب کرد. سخنرانی گیتس در مورد بیماری های کشنده ناشی از پشه هایی مثل مالاریا بود. گیتس فکر کرد دلیلی وجود ندارد که فقط فقرا از خطر بیماری ناشی از پشه ها رنج ببرند، و او شیشه ای از پشه را به تماشاگران نشان داد و اجازه آنها پرواز کنند.

اگرچه گیتس به سرعت اضافه کرد که این پشه ‌ها به مالاریا آلوده نیستند، اما این اقدام غیرعادی صحبت‌ های او را کاملاً بحث ‌برانگیز کرد. این ارائه در وب سایت تد به 2.5 میلیون بازدید رسیده است و جستجوی گوگل برای سخنرانی بیش از 500000 نتیجه به دست آورده است.

اما این فقط اقدامات غیرعادی نیست که ارائه شما را برجسته می کند. چهره های تکان دهنده نیز می توانند توجه مخاطب را به خود جلب کنند. هنگام آماده شدن برای ارائه، باید به دنبال حقایق یا ارقام جالبی باشید که استدلال شما را نشان می دهد.

در اینجا دو نمونه از سخنرانی های محبوب تد آورده شده است: «در سال 1972، بیش از 300000 نفر زندانی شدند. امروز این تعداد 2.3 میلیون نفر است. ایالات متحده در حال حاضر بالاترین میزان زندانی را در زندان های جهان دارد».

برایان استیونسون می گوید از هر 100 نفر یک نفر به بیماری روانی مبتلا است. در حال حاضر 1500 نفر در این اتاق هستند، بنابراین 15 نفر از شما بیمار روانی هستند.

جان رونسون می گوید این دو معیار باعث شده است که صحبت کردن بسیار به یاد ماندنی و لذت بخش تر شود.

اضافه کردن طنز به گفتار

اضافه کردن طنز به گفتار باعث می شود مخاطب شما را با دید مثبت تری درک می کند.

سعی کنید به ارائه هایی که واقعاً از آنها لذت می بردید نگاه کنید؟ آنها خنده دار هستند؟ شوخ طبعی یک عنصر مثبت در روابط ما با دیگران است. مطالعات نشان می‌ دهد که ما اغلب ویژگی‌ های مطلوب یا مثبتی مانند دوستی، هوش و خونسردی را به افراد دارای شوخ طبعی نسبت می ‌دهیم.

به همین ترتیب، افراد شوخ طبع نیز می توانند نقش مهمی در راه اندازی یک کسب و کار یا ارائه یک سخنرانی داشته باشند. در مطالعه ای که در هاروارد بیزینس ریویو منتشر شد، نشان داده شد که حس شوخ طبعی باعث کاهش پرخاشگری، کاهش استرس و بهبود روحیه در بین همکاران می شود.

مطالعه دیگری که تفاوت بین مدیران کسب و کار متوسط و عالی را مورد بررسی قرار داد، نشان داد کسانی که به عنوان عالی طبقه بندی می شوند، دو برابر بیشتر از افرادی که در رده متوسط قرار دارند، دارای حس شوخ طبعی هستند. اگر از قبل حس شوخ طبعی دارید، باید یاد بگیرید که چگونه این عنصر را در ارائه خود بگنجانید.

خیلی راه ها برای انجام دادن این کار وجود دارد. یکی از راه ها به اشتراک گذاشتن حکایات است. شاید این فقط یک اتفاق خنده دار بود که روز قبل برای شما اتفاق افتاد. همچنین لازم نیست که مخاطب را بخندانید، بلکه فقط به لبخند مخاطب نیاز دارید.

دن پالوتا، بنیانگذار سازمانی که برای تحقیقات پزشکی و کمک به ایدز پول جمع آوری می کند، برای ایجاد لبخند در یک سخنرانی  تد، در مورد نقش خود در خانه اظهار نظر کرد. پالوتا آشکارا می گوید همجنس‌ گرا است و دارای فرزند سه قلو است، پالوتا زندگی خانوادگی را خلاق ‌ترین و کارآفرین‌ ترین شکوفایی خود می‌ داند.

روش دیگر استفاده از مقایسه و استعاره است. ریچارد ویلکینسون، پروفسور دانشگاه ناتینگهام، در سخنرانی درباره پیامدهای اجتماعی منفی و نابرابری اقتصادی، دانمارک را کشوری با سطوح پایین نابرابری و جمعیتی سالم و شاد توصیف می کند.

ممکن است فکر کنید این دقیقاً چیزی نیست که باعث لبخند زدن می شود، اما ویلکینسون جنبه عمیق تری از مشکل را می بیند: “اگر آمریکایی ها می خواهند رویای آمریکایی را زندگی کنند، باید به دانمارک بروند.

ارائه نباید بیش از سه موضوع در 15 تا 20 دقیقه باشد.

آیا تا به حال بعد از نشستن در یک صحبت طولانی خسته شده اید؟ مخاطبان شما نیز ممکن است با همین مشکل مواجه شوند. پس راه حل چیست؟ بیایید مختصر باشیم. این به مخاطبان شما کمک می کند تا مطالب را خیلی سریعتر درک کرده و به خاطر بسپارند.

به عنوان مثال، پل کینگ، پروفسور دانشگاه مسیحی تگزاس، جلسه مطالعه هفتگی 3 ساعته را به 3 شیفت تقسیم کرد که هر نوبت 50 دقیقه طول می کشید. در نتیجه دانش آموزان اطلاعات زیادی را حفظ می کنند و اغلب در امتحانات نمره خوبی کسب می کنند. ارائه ‌های تد معمولاً 18 دقیقه طول می ‌کشند، که با طول بهینه حدود 15 تا 20 دقیقه یک تناسب کامل در نظر گرفته می ‌شود.

علاوه بر کوتاه نگه داشتن ارائه، باید در نظر داشته باشید که ارائه نباید بیش از 3 موضوع جداگانه را پوشش دهد. چرا؟ در سال 1956، یک محقق دانشگاه هاروارد کشف کرد که اکثر مردم در به خاطر سپردن 7 اطلاعات جدید مشکل دارند.

با این حال، محققان بعداً این نظریه را اصلاح کردند و داده ها را به سه یا چهار واحد اصلی اطلاعات یا به اصطلاح “تکه ها” تقسیم کردند. به عنوان مثال، به خاطر سپردن عدد 2.222 آسان تر از عدد 3948 است. چرا؟ شماره اول یک فایل داده (“2”) و دومی، حداقل دو فایل داده (39 و 48) را توصیف می کند. بنابراین، هر چه فایل های داده کمتر باشد، به خاطر سپردن آن آسان تر است.

به همین دلیل است که هر ارائه نباید بیش از سه موضوع داشته باشد. این موضوعات را می توان بر اساس نقشه پیام مرتب کرد. برای تهیه نقشه پیام، باید به سؤالات زیر پاسخ دهید:

مهم ترین پیامی که می خواهم به مخاطبم بدهم چیست؟ پس از دریافت پاسخ، پیام را روی یک تکه کاغذ بنویسید. در مرحله بعد، باید توضیحات سه (یا کمتر) پاراگرافی برای هر تیتر بنویسید. در نهایت، تحت هر یک از این ایده ‌های پشتیبانی، می ‌توانید جزئیات یا هسته اصلی ارائه خود را مشخص کنید.

درگیر کردن تمام حواس در طول ارائه به مخاطبان شما کمک می کند تا ایده های شما را به خاطر بسپارند.

سعی کنید آخرین باری که آفتاب گرفتید را به خاطر بسپارید. پوست شما چه حسی دارد؟ چه بویی می دهید؟ چیزهای اطراف شما چیست؟ چقدر خوب می توانید به خاطر بسپارید؟

وقتی با تمام حواس خود تجربه می کنیم، چیزها را واضح تر به خاطر می آوریم. ریچارد مایر از دانشگاه کالیفرنیا در سانتا باربارا ارتباطی بین ارتقای ادراک چند حسی و بهبود حافظه را پیدا کرد و فکر می ‌کند که این موضوع برای تحقیقات روان ‌شناسی- شناختی آینده موضوع داغی خواهد بود. در تجربه مایر، دانش‌آموزانی که محیط‌ های چندحسی (با ویدئو، پیام‌های متنی و تصاویر) را تجربه می ‌کنند، در یادآوری اطلاعات بهتر از دریافت اطلاعات از طریق یک کانال (دیدن یا خواندن متن) عمل می‌ کنند.

بر این اساس، اگر می خواهید ارائه ای به یاد ماندنی ایجاد کنید، باید به گونه ای ارتباط برقرار کنید که بیش از یک حس را در مخاطب برانگیزانید. در اینجا خواهیم دید که چگونه اطلاعات از طریق دو اندام حسی اصلی یعنی بینایی و شنوایی رد و بدل می شود. دو راه اساسی برای انتقال اطلاعات بصری وجود دارد: تصاویر و متن.

اگر دقت کنید متوجه می ‌شوید که بهترین سخنرانی ‌های تد از تصاویر بیشتری نسبت به سخنرانی های پاورپوینت پر متن استفاده می‌ کنند. این نیز منطقی است، زیرا ما ظرفیت محدودی برای جذب اطلاعات داریم. در نتیجه، ارائه پاورپوینت پر از متن می تواند مخاطب را تحت تأثیر قرار دهد و حواسش را پرت کند.

در عوض، از تصاویر بصری برای تکمیل ارائه خود در کنار چند کلمه کلیدی که ایده شما را پشتیبانی می کنند، استفاده کنید. شنوایی همچنین می تواند با اقدامات بلاغی مانند تکرار، تحریک شود. سخنرانی معروف مارتین لوتر کینگ را به عنوان مثال در نظر بگیرید، او در سخنرانی خود چهار بار تکرار کرد: “من یک رویا دارم”. این کلمات هنوز هم امروز به یادگار مانده است و ما بلافاصله آنها را با کینگ مرتبط می کنیم. مثال اخیر باراک اوباما عبارت «بله، ما می‌توانیم» است.

این جمله رای دهندگان را بر این پیام متمرکز کرد و به او در پیروزی انتخابات به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده کمک کرد.