امروز می خواهیم خلاصه کتاب با اعتماد به نفس صحبت کنید اثر جک والنتی را با هم بخوانیم. نسخه ی به روز شده ی کتاب جک والنتی این متن آموزشی کلاسیک که در مورد سخنرانی در جمع است، شامل همه ی نام ها و حکایات خنده دار است، همان چیزی که از مردی که حرفه ی خود را در پشت صحنه در واشنگتن، دی سی و هالیوود گذرانده است، انتظار دارید.
والنتی اصرار دارد که هر کسی می تواند یک سخنران عمومی مؤثر باشد زیرا او به وضوح بهترین و بدترین را شنیده است و او معتقد است که رمز موفقیت «آماده سازی» است. اگرچه نوشته های او کمی تکراری و شامل اطلاعات پایه ای است، اما کتاب آنچه را که وعده می دهد انجام می دهد:
خواننده را از طریق دشواری ها و جزئیات نوشتن و ارائه یک ارائه عمومی مؤثر راهنمایی می کند. اگر هنگام سخنرانی به دسته ی یادداشت ها خیره می شوید، بیشتر از زمان تعیین شده صحبت می کنید، در مورد سخنرانی ای که در آن اشتباه کرده اید کابوس می بینید، در لحظه ی تشویق که نورافکن به شما می تابد غرق می شوید یا می خواهید اولین چیزی که در مورد سخنرانی نیاز است بدانید، نگرش نیک خواندن این کتاب را به شما پیشنهاد می کند.
درباره ی نویسنده
جک والنتی از بهترین و بدترین سخنرانی های عمومی آمریکایی آگاه بوده است. او بیش از 35 سال رئیس انجمن فیلم های سینمایی آمریکا بوده است و پیش از این به عنوان مشاور سیاسی و دستیار رئیس جمهور لیندون جانسون خدمت کرده است. او نویسنده و سخنران عمومی است.
آموزه ها
- کلید خوب صحبت کردن در جمع، آماده سازی، آماده سازی و آماده سازی است. اگر برای آماده شدن سخت تلاش کنید، می توانید با اطمینان در مقابل حضار صحبت کنید.
- اهدافی را برای سخنرانی خود تعریف کنید و آنها را با دقت تعیین کنید تا فقط به این اهداف برسید.
- یک سخنران عمومی مؤثر باورپذیر است و با مخاطبان ارتباط برقرار می کند.
- وابسته به اهداف و محل برگزاری، انتخاب هوشمندانه ای در مورد صحبت کردن از روی متن، فقط با یادداشت یا بدون یادداشت داشته باشید.
- با حفظ حداکثر تماس چشمی، با مخاطب ارتباط برقرار کنید.
- باورپذیری را با زبانی که واضح، قابل درک و شبیه شما باشد ایجاد کنید.
- با دانستن هرچه بیشتر جزئیات ممکن در مورد ارائه قبل از زمان ارائه، حواس پرتی و سردرگمی را به حداقل برسانید.
- استفاده مناسب از طنز برقراری ارتباط با مخاطب را افزایش می دهد، بنابراین به زمان بندی طنز خود را دقت کنید.
- استفاده از دستگاه متن نما می تواند باورپذیری را کاهش دهد. همیشه قبل از ارائه، استفاده از آن را تمرین کنید.
- برای تأثیرگذاری در تلویزیون، آرام، مختصر، آگاهی بخش، خوش صحبت و سرزنده باشید.
خلاصه کتاب با اعتماد به نفس صحبت کنید
آمادگی: بدانید که قرار است چه بگویید
هر کسی می تواند یک سخنران عمومی قدرتمند و موثر باشد. سخنرانی «صنعتی آموختنی» است. اگر به طور کامل آماده شوید، می توانید مانند یک حرفه ای، حرفه ای ارائه کنید.
اولین قانون سخنرانی خوب در جمع این است که به طور کامل بدانید که قرار است چه بگویید. این به این معنی است که بدون توجه به مناسبت، اظهارات خود را زودتر از موعد آماده کنید. دلیل خود را برای سخنرانی و نحوه پاسخگویی به مخاطبان خود را مشخص کنید. آن را با دقت بنویسید تا به اهداف خود برسید.
سه عنصر مهم یک سخنرانی عبارتند از:
1- داستان های شوخ طبعانه یا سرگرم کننده برای سبک کردن لحن پیام شما (فقط در صورت نیاز)،
2- یک دلیل واضح و قانع کننده برای سخنرانی شما و
3- زبان جالب و قابل درک.
دو روش برای نوشتن گفتار وجود دارد:
1- دیکته:
چند یادداشت از آنچه می خواهید بگویید را بنویسید، سپس سخنرانی را در یک ضبط صوت دیکته کنید. در این مرحله خوب است که لحن محاوره ای داشته باشد و کاملاً خام باشد.
پیش نویس را تایپ کرده و آن را برای حذف تکرار، اطلاعات نادرست یا اضافی، دستور زبان بد یا مشکلات دیگر ویرایش کنید. پیش نویس را چندین بار دیگر در ضبط صوت بخوانید، در جایی که زبان شما را به دردسر می اندازد، تغییراتی ایجاد کنید، رنگ و لعاب و طنز را اضافه کنید، و زمان، آهنگ صدا و لحن خود را بررسی کنید.
2- نوشتن سخنرانی خود:
چندین پیش نویس، ویرایش برای حذف تکرار، اطلاعات نادرست یا اضافی، دستور زبان بد و غیره بنویسید. آخرین پیش نویس خود را در یک ضبط صوت ضبط کنید تا عباراتی را که بیان آنها دشوار است یا مکان هایی که کلمات را بد می گویید، برجسته کنید، برای زمان ارائه. ویرایش نهایی را انجام دهید و سخنرانی را دوباره ضبط کنید تا زمان، آهنگ صدا، بلندی صدا و لحن خود را بررسی کنید.
«کیفیت سخنرانی عمومی در جامعه ی تجاری آمریکا در سطحی پایین تر از آن چیزی است که با اکثر ابزارهای دقیق اندازه گیری می شود.»
وقتی سخنرانی خود را می نویسید، فقط از اطلاعات قابل تأیید استفاده کنید. اطلاعات را به عبارات ساده یا اطلاعات جزئی تقسیم کنید. با ساده ترین مسائل شروع کنید و به سمت پیچیده ترین آنها پیش بروید. سپس، پیام خود را خلاصه کنید. نکات زیادی را بیان نکنید – فقط مواردی را که می خواهید مخاطبانتان به خاطر بسپارند، بگویید.
با بی شرمی ویرایش کنید تا از شر داستان ها، اطلاعات و استعاره های اضافی خلاص شوید. جملات طولانی را با جملات کوتاه جایگزین کنید تا آهنگ و تنفس خود را بهبود ببخشید. اگر تازه کار هستید در مورد افزودن عبارات رنگارنگ و پیچیده محتاط باشید. خلاصه پایانی را ارائه دهید تا تأثیری قوی بر روی مخاطبان خود بگذارید.
آماده سازی: بدانید چگونه می خواهید آن را بگویید
یک سخنران عمومی موفق، قابل باور و متقاعدکننده است. با برقراری ارتباط چشمی، ارتباط مخاطب را ایجاد کنید – یعنی ارتباط و احساسات مثبت. اگر به یادداشت های خود خیره شده باشید، نمی توانید توجه مخاطب را جلب کنید. آنقدر با متن خود آشنا باشید که بتوانید بیش از نیمی از زمانی که صحبت می کنید به مخاطبان خود نگاه کنید.
مخاطب می خواهد باور کند که شما متن خود را شخصا نوشته اید. برای اثبات این باورپذیری، از کلماتی استفاده کنید که متعلق به خودتان هستند یا اینطور به نظر می رسند.
صحبت کردن از روی یادداشت به جای یک متن کامل، یا صحبت کردن بدون یادداشت، رابطه را افزایش می دهد زیرا شما بیشتر با مخاطبان خود درگیر هستید و کمتر درگیر مطالعه هستید. باورپذیری را تقویت می کند، زیرا به نظر می رسد صحبت شما از ته دل باشد.
«این اصل را به خاطر بسپارید: سخت است که از یک سخنرانی کوتاه یک سخنرانی بد بسازید.»
شما می توانید به سه روش سخنرانی کنید: از متن نوشته شده، از یادداشت و بدون یادداشت. هر روش به نوع متفاوتی از آماده سازی نیاز دارد:
۱- صحبت کردن از روی یک متن نوشته شده
غیر از مواردی که موضوع خود را به خوبی می دانید، از روی متنی صحبت کنید که دقیقاً کلماتی را که می گویید در آن نوشته شده باشد. با هر کلمه در صفحه آشنا باشید – هر چیزی که مشکل یا ناراحت کننده است را ویرایش کنید.
از خط کشی، دایره و مکث برای نشان دادن تاکید استفاده کنید. مطمئن شوید که آهنگ صدا کسل کننده یا یکنواخت نباشد. از متن در ذهن خود عکس بگیرید. بارها و بارها آن را بخوانید. وقتی برای شما بسیار آشنا بود، فقط پاراگراف اول را بارها و بارها بخوانید. سپس پاراگراف دوم، و این راه را در باقی متن ادامه دهید.
ذهن شما یک تصویر ذهنی از هر پاراگراف در صفحه تشکیل می دهد، بنابراین می توانید به مخاطبان خود نگاه کنید و همچنان آنچه در صفحه ی شما وجود دارد را ببینید. اگر همچنان مسلط نیستید، شما متن نوشته شده را در زمان سخنرانی دارید تا دوباره به آن نگاه کنید، اما به یک برگه کاغذ خیره نخواهید شد.
در عوض می توانید چشمان خود را به سمت مخاطبان «شناور» کنید و به متن خود بازگردید. این «شناور» را در آینه تمرین کنید. حداقل نیمی از زمان را به بالا نگاه کنید. هنگامی که با مخاطبان خود ارتباط چشمی برقرار می کنید، چند نفر را برای صحبت مستقیم انتخاب کنید و به آرامی به سمت هر یک از آنها برگردید.
این باعث می شود که سخنرانی بیشتر شبیه یک مکالمه شخصی باشد، بنابراین کمتر عصبی خواهید شد. مطمئن شوید که چراغ خانه روشن است تا بتوانید افراد مخاطب خود را ببینید.
۲- صحبت از روی یادداشت ها
این روش باورپذیری شما را افزایش می دهد. مخاطب می بیند که شما به یک سخنرانی مکتوب تکیه نمی کنید. با این حال، شما باید موضوع خود را کامل بدانید. شما این فرصت را دارید که از موضوع اصلی خود دور شوید، داستان های مرتبط اضافه کنید، فی البداهه صحبت کنید و تماس چشمی و مشارکت مخاطبان زیادی داشته باشید.
یادداشت ها شما را به پیام اصلی هدایت می کنند، در صورت گم شدن شما را نجات می دهند و مطمئن می شوید که پیام مورد نظر خود را می رسانید، اما این روش به آمادگی بیشتری نسبت به خواندن از روی یک متن کامل نیاز دارد. همانطور که در بالا گفته شد، سخنرانی خود را کامل بنویسید و آن را به طور مکرر بخوانید تا زمانی که با آهنگ و زمان بندی صحیح در ذهن شما حک شود.
سپس آن را به عناوین موضوعی تقسیم کنید – اینها یادداشت های شما در تریبون خواهند بود. هر آماری را که می خواهید استفاده کنید اضافه کنید. دو پاراگراف اول و پاراگراف پایانی را به خاطر بسپارید تا بتوانید در طول این نقاط ارتباط چشمی با مخاطب را حفظ کنید. وقتی از روی یادداشت صحبت می کنید، صحبت شما هر بار یکسان نخواهد بود. این مشکلی نیست اگر شما هنوز منظور خود را بیان کنید.
3- صحبت کردن بدون یادداشت
برای حداکثر باورپذیری و ارتباط، سخنرانی خود را بدون یادداشت ارائه دهید. این مخاطره آمیز است. شما باید دقیقاً بدانید که قرار است چه بگویید و چگونه آن را بیان کنید، به طوری که وقتی علناً بدون منبر و بدون کاغذ در مقابل مخاطبان خود می ایستید، کاملاً مطمئن باشید.
برای آماده شدن، یک برنامه دقیق از حفظ و تکرار را دنبال کنید. سخنرانی خود را بنویسید و آن را به پاراگراف های کوتاه با یک موضوع تقسیم کنید. سطر اول هر پاراگراف را حفظ کنید. دو پاراگراف اول را بارها با صدای بلند بگویید تا معنی آن در ذهن شما تثبیت شود. اگر کلمات دقیق نیستند نگران نباشید. با دو پاراگراف دوم تکرار کنید. چهار پاراگراف اول را بارها با هم صحبت کنید. با پاراگراف پنجم و ششم تکرار کنید. شش پاراگراف اول را کنار هم قرار دهید.
به همین ترتیب ادامه دهید تا بتوانید کل سخنرانی را ارائه کنید و معنای آن را در ذهن خود تثبیت کنید. سخنرانی خود را بارها و بارها به خودتان بگویید، در ماشین، زیر دوش، هر کجا. زمان خود را با کرونومتر و ضبط صوت تنظیم کنید و ریتم و آهنگ صدای خود را بررسی کنید.
آمادگی: بدانید قرار است ارائه چگونه باشد
هرچه زودتر از جزئیات بیشتر مطلع شوید، ارائه شما حرفه ای تر ظاهر می شود. سوالات زیادی بپرسید، از جمله:
اتاق چگونه است؟ چه اندازه ای؟ نحوه چیدمان مخاطبان چگونه خواهد بود؟ آیا از تریبون صحبت خواهید کرد؟ آیا به مایکروفون نیاز دارید؟ اگر بله، چه نوع (استاندآپ، دستی، متصل)؟ مخاطب چگونه است و چرا حضور دارد؟ آیا آنها از پیشینه ها، حرفه ها و علایق متفاوتی می آیند یا گروهی کاملاً همگن هستند؟
به طوری که بتوانید سخنرانی خود را برای مخاطبان تنظیم کنید، متوجه شوید که باید به چه موضوعی بپردازید و چقدر زمان خواهید داشت.
همیشه مقداری زمان نگه دار. آیا شما تنها سخنران هستید؟ چه کسی و در مورد چه چیز دیگری صحبت می کند؟ معرفی می شوید؟ نشانه شما برای صحبت کردن چیست؟ اگر روی یک پنل هستید، چگونه کار می کند و چه کسی دیگر آنجا خواهد بود؟ آیا یک وعده غذایی سرو می شود؟ آیا قبل از غذا صحبت می کنید یا بعد از غذا؟
آیا بعد از سخنرانی شما پرسش و پاسخ وجود خواهد داشت؟ چه کسی با پرسشگران تماس می گیرد و طول بحث را تعدیل می کند؟ همیشه از مدیر ارشد بخواهید جلسه را پایان دهد. هرگز خودتان این کار را نکنید.
چند قانون دیگر را در نظر داشته باشید تا راحت و مطمئن بمانید. اگر بعد از شام صحبت می کنید، سعی کنید اولین سخنران باشید و مختصر باشید (حداکثر 15 دقیقه). در غیر این صورت، مخاطبان شما ممکن است بیش از حد پر، کمی مست یا بیش از حد بی قرار شوند که به ارائه شما توجه نکنند.
اگر بعد از ناهار صحبت می کنید، همیشه تا ساعت 2 بعدازظهر صحبت کنید، یعنی زمانی که همه بدون توجه به اینکه شما چه می گویید، بیدار می شوند و به سر کار باز می گردند. همیشه یک تریبون بخواهید، مگر اینکه سخنرانی خود را بدون یادداشت ارائه دهید.
یک تریبون به شما جایی می دهد که کاغذهایتان را نگه دارید یا اگر عصبی هستید به آن تکیه دهید یا دستتان را روی آن بگذارید. در نهایت، با نگاه کردن به معرف خود و لبخند زدن به معرفی های بیش از حد مجلل پاسخ دهید.
درباره زمان
در صورت شک، یک سخنرانی کوتاه ارائه دهید. مخاطبان قدردان سخنرانانی هستند که مختصر و سرگرم کننده هستند و به نکته توجه می کنند. مکان های محلی خود را بشناسید و بدانید که یک سخنرانی در هر کدام چقدر طول می کشد. اگر بعد از شام برای چند صد نفر در مورد یک مطلب طولانی سخنرانی می کنید و یکی دو سخنران دیگر هم هستند، حداکثر شش یا هفت دقیقه صحبت کنید.
اگر تنها سخنران بعد از شام هستید، از 15 دقیقه زمان خود استفاده کنید. اگر چندین سخنران بعد از شام وجود دارد، به مخاطبان ضعیف خود رحم کنید و با سخنرانی کمتر از پنج دقیقه، الگوی خوبی باشید. اگر بعد از ناهار صحبت می کنید، قبل از زمان تعیین شده به صحبت خود پایان دهید.
«باورپذیری بزرگترین دارایی است که یک سخنران می تواند ارائه دهد.»
اگر یک سخنرانی یا کلاس به طور صریح برای شنیدن صحبت شما ترتیب داده شده است، 30 دقیقه صحبت کنید. احتمالاً 45 دقیقه تا یک ساعت به شما پیشنهاد می شود.
در صورت وجود وقت اضافی، یک جلسه پرسش و پاسخ داشته باشید. در یک جلسه، به یاد داشته باشید که مخاطبان باید در مقابل بسیاری از سخنرانان بنشینند. ارائه خود را مختصر نگه دارید. اگر در مورد یک موضوع فنی صحبت می کنید یا برای تدریس چیزی خاص آمده اید، بیشتر صحبت کنید.
درباره بامزه بودن
اگر به طور طبیعی فرد بامزه ای نباشید یا از آن به روش های بیش از حد یا توهین آمیز استفاده کنید، طنز می تواند نتیجه معکوس داشته باشد. با این حال، می توانید زمان بندی کمدی را به منظور شل کردن مخاطب و ایجاد رابطه بهتر یاد بگیرید. درست قبل از خنده دارترین – یا مرتبط ترین قسمت داستان خود، یک مکث دو یا سه ثانیه ای وارد کنید.
این مکث را تمرین کنید تا طبیعی شود. آرایش مخاطب خود را بشناسید تا بتوانید مطالب طنز و مرتبط با آنها تهیه کنید و از گفتن هر گونه توهین یا بد رفتاری اجتناب کنید. شوخ طبعی خود به خودی بهترین است – استخراج مطالب از موقعیت موجود، باورپذیری شما را افزایش می دهد.
به سخنرانان دیگر توجه کنید تا در هنگام نوشتن مطالبی را برای کار با آنها پیدا کنید. اگر به طور مرتب در جمع صحبت می کنید، جوک ها، داستان ها و واکنش ها را کنار بگذارید. می توانید متناسب با موقعیت از کتابخانه ذهنی خود بهره ببرید.
درباره تلویزیون
تلویزیون قدرتمندترین ابزار ارتباطی زمان ماست. اگر جلوی دوربین راحت شوید، اثربخشی و اعتبار خود را به عنوان یک سخنران عمومی بسیار افزایش خواهید داد. به یاد داشته باشید که تلویزیون همه چیز را بزرگ می کند – صدا، ظاهر و ژست. با لحن های محاوره ای صحبت کنید، انگار در اتاق نشیمن خود هستید.
صدا یا ژست خود را به طور گسترده بلند نکنید. اگر در یک پنل هستید یا در حال مصاحبه هستید، با سایر افراد حاضر در اتاق صحبت کنید، نه با دوربین. اگر با دوربین تنها هستید، سعی کنید دوستان یا کارکنان استودیو را در کنار دوربین قرار دهید تا بتوانید در حین نگاه کردن به دوربین با آنها صحبت کنید. اگر با شما مصاحبه می شود، از قبل سؤالاتی را که از شما خواهند پرسید و پاسخ های خود را تمرین کنید.
اگر در مقابل خبرنگاران صحبت می کنید و می خواهید پیام خود را در اخبار برسانید، به یاد داشته باشید که سردبیران اخبار بیش از آنچه می توانند پخش کنند، مطالبی در اختیار دارند. برای ایجاد برش، مختصر باشید، فقط مهم ترین چیزی را که می خواهید مخاطب شما بشنود، بیان کنید و از زبانی رسا و نمایشی استفاده کنید.
«کیفیت گفتار شما دقیقاً به نسبت زمانی که برای آماده سازی نگذاشته اید کاهش می یابد.»
اگر در تلویزیون صحبت می کنید، همچنان سخنرانی خود را مطابق با مخاطب مورد انتظار خود تنظیم کنید. مختصر و متقاعد کننده باشید – سخنرانی خود را تا ضروری ترین اطلاعات ویرایش کنید. دستگاه متن نما اکنون در پخش تلویزیونی در همه جا وجود دارد. اگر قبلاً از آن استفاده نکرده اید، قبل از پخش زنده با آن تمرین کنید تا سرعت و تراز چشم را بررسی کنید.
شور و اشتیاق خود را برای هدف خود به صورت ظریف، از طریق نگاه یا لحن صدا ابراز کنید و به اندازه کافی جالب باشید که توجه مخاطب را به خود جلب کنید (متاسفانه هیچ فرمول روشنی برای این کار وجود ندارد، بنابراین تمام تلاش خود را بکنید). اگر مجبورید فقط بر یک چیز تأکید کنید، باورپذیری را انتخاب کنید، حتی به قیمت کوته گویی یا خوش بیانی.
