تجربه ۱۵ – ۱۵: روز دهم

روز دهم: به مردم تکیه نکنید

وقتی بدانیم خالق جهان در وجود ما زندگی می کند، وقتی بدانیم که ما را تجهیز کرده، قدرت داده و ما را مسح کرده است، می توانیم شانه هایمان را عقب ببریم و سرمان را بالا بگیریم. خوب است که ما تایید و تشویق مردم را داشته باشیم، اما چیزی که من می گویم این است که به آن وابسته نشویم. اگر کسی آنچه را که انتظار دارید به شما نمی دهد و اگر شما را تایید نمی کند، اشکالی ندارد. شما می توانید خودتان، خودتان را تأیید کنید.

با دانستن اینکه خدا شما را درست انتخاب کرده، شما را به شکل خود آفریده و بذرهای عظمت را درون شما قرار داده است، می توانید احساس خوبی نسبت به شخصیت خود داشته باشید.

من چه می گویم؟ اینکه شما به تحسین دیگران نیاز ندارید. لازم نیست تشویق مردم را داشته باشید. شما از طرف کسی که از همه مهمتر است تشویق می شوید، یعنی از طرف خدایی که دنیاها را به وجود آورده است.

من تشویق او را به تشویق مردم ترجیح می دهم. اما ممکن است بگویید: “خب، اگر بتوانم این شخص را متقاعد کنم که از من خوشش بیاید خیلی خوب می شود، او افراد زیادی را می شناسد و شاید بتواند درهای جدیدی را به روی من باز کند.”

بدانید که ترفیع از سمت مردم نمی آید. از جانب پروردگار می آید. خدا می داند همه فرصت ها کجاست. خدا می تواند اتفاقاتی را برای شما رقم بزند، بدون اینکه مجبور باشید کسی را متقاعد کنید که شما را دوست داشته باشد. اگر مردم نمی خواهند دوست شما باشند، این مربوط به آنهاست نه شما. به خودتان لطف کنید و به سمت جلو ادامه بدهید. آنها بخشی از سرنوشت شما نیستند.

خدا برای شما پیوندهای الهی دارد که در آینده شما هستند. گاهی اوقات دلیل اینکه مردم آنچه را که نیاز داریم به ما نمی دهند این است که آن را در اختیار ندارند، کسی به آنها آن را نداده است و آنها وقتی بزرگ شدند آن را الگوبرداری نکردند.

اگر آنها توسط والدینی که محبت نشان می ‌دهند، ابراز عشق می‌ کنند و نسبت به یکدیگر خوب بودند، بزرگ نشده‌ اید، مشکل اینجاست که آنها نمی‌ توانند آن محبت را به شما بدهند. چرا آنها را رها نمی ‌کنید و برای چیزی که نمی ‌توانند به شما بدهند نزد خدا نمی روید؟

کلید اینجاست: خدا همه چیز را دارد. اگر این اصل را بیاموزید که به مردم تکیه نکنید و برای تشویق، تایید و ارزش خود نزد خدا بروید، استرس در زندگی نخواهید داشت و در صلح و آرامش بیشتری قرار خواهید گرفت.

اعلام کنید

امروز اعلام می ‌کنم که برای هر کاری که خدا مرا فرا خوانده است مجهز، توانمند و مسح شده ‌ام. من تشویق و ارزش خود را از او دریافت می کنم و به جای تایید مردم، بر او تکیه خواهم کرد.

من اعلام می کنم که من به صورت خدا آفریده شده ام و او مرا برای هدف خود انتخاب کرده است. من قوی، سالم و بسیار جذاب هستم. من اعلام می کنم که نیروهایی که به نفع من هستند، از هر چیزی که علیه من باشد، قوی تر هستند.

دعا کنید

پدر بهشتی عزیز؛

از تو سپاسگزارم که مرا آفریدی و بذرهای عظمت را در من گذاشتی. من می دانم که تو در من زندگی می کنی و می توانم سرم را بالا بگیرم و مطمئن باشم و بفهمم که تایید تو تنها چیزی است که اهمیت دارد. به من کمک کن تا به تعریف و تمجید و تایید دیگران وابسته نباشم. به خود یادآوری می کنم که من در کفایت تو کافی هستم. من می ‌توانم احساس خوبی نسبت به اینکه چه کسی هستم داشته باشم، زیرا تو مرا انتخاب کردی و من را به شکل خود خلق کردی. این چیزی است که واقعاً اهمیت دارد.

ممنونم که مرا دوست داشتی و دعای مرا شنیدی.

این سوالات را از خود بپرسید

1- چگونه اصل «به مردم تکیه نکنید» می ‌تواند شما را از نیاز به تأیید دیگران، مانند خانواده، دوستان یا همکارانتان رها کند؟

2- ممکن است مردم شما را تشویق نکنند، اما شما می توانید خودتان را تشویق کنید. دیگران ممکن است به شما احساس خاص بودن ندهند، اما می توانید به یاد بیاورید که خدا شما را چگونه می بیند. می توانید بگویید: «من فرزند خدای متعال هستم. من تاج لطفی بر سر دارم. من یک انسان هستم. من یک شاهکار هستم.»