تجربه ۱۵ – ۱۵: روز پانزدهم (آخر)

روز پانزدهم: مراقب خودت باش

هنگامی که عیسی روی زمین بود، برای شفا دادن مردم، تعلیم در کنیسه ها، بلند کردن مردم و گذراندن وقت با شاگردانش به اطراف می رفت. هر جا که می رفت، نیازها وجود داشت. مردم می آمدند و می پرسیدند: «آیا فرزندم را شفا می دهی؟ آیا به شهر ما می آیی؟» مردم از زمان و انرژی او مطالبات دائمی داشتند.

تصور کنید او چه احساسی داشت. او قدرت، مسح و حکمت باورنکردنی ای برای ارائه داشت. با این حال، کتاب مقدس می گوید گاهی اوقات، هنگامی که او خسته بود، از جمعیت دور می شد و به کوه می رفت تا تنها باشد و بتواند سرحال شود.

او می توانست احساس گناه کند؛ «نیازهای زیادی وجود دارد. افرادی برای شفا و جذامیان برای پاکسازی آنجا بودند.» اما عیسی می دانست که باید از معبد یا جسم خود مراقبت کند.

مهم نیست که چقدر قوی، باهوش یا با استعداد باشید، شما مستهلک می شوید. با وجود تمام نیازهای اطرافتان و علیرغم آنچه فرزندان، همسر، رئیس و دوستانتان روی شما حساب می کنند، باید بعضی وقت ها زمان داشته باشید تا تنها شوید و باتری هایتان را دوباره شارژ کنید، باید کمی به خود فضا دهید.

اگر عیسی مجبور بود تنها باشد و استراحت کند تا تمام خواسته های اطرافیانش را برآورده کند، چرا فکر می کنیم می توانیم ما همیشه تمام و کمال برای همه حضور داشته باشیم؟

“من نمی توانم آنها را ناامید کنم. آنها روی من حساب می کنند.» اما من آموخته ام که اگر همه چیز را انجام ندهم، خورشید همچنان طلوع خواهد کرد. اگر همه را راضی نکنم، خورشید همچنان طلوع خواهد کرد. گاهی اوقات ما آنقدر این کار را انجام می ‌دهیم که نمی ‌دانیم چقدر کمتر از پتانسیل خود داریم زندگی می ‌کنیم.

اگر برای استراحت خود وقت نگذارید، والدین، همسر، رهبر یا دوست خوبی نخواهید بود. همیشه نیازهایی وجود خواهد داشت، همیشه کاری برای انجام دادن وجود دارد یا کسی که توجه شما را می خواهد، وجود خواهد داشت.

این وظیفه شماست که باید حفظ تعادل را در اولویت خود قرار دهید. تهی شدن، سخت کار کردن، ارائه بهترین ها و بودن در کنار مردم اشکالی ندارد، اما کسالت اشکال دارد و شما باید دوباره سرحال شوید.

اعلام کنید

امروز اعلام می‌ کنم که به ‌جای اینکه با نیروی خودم کار کنم، به روح خداوند تکیه خواهم کرد. من زندگی خود را در تعادل نگه خواهم داشت و به خودم زمان و اجازه استراحت می دهم و انرژی ام را دوباره پر می کنم.

من اعلام می کنم که فشار برای اجرا را کنار می گذارم. از نظر جسمی، عاطفی و روحی از خودم مراقبت خواهم کرد. اعلام می کنم که همانگونه که هستم لایق و ارزشمند می باشم و خداوند متعال مرا به جایی که لازم است، خواهد رساند.

دعا کنید

خداوند عزیز؛

تو به من قلبی دادی تا به دیگران خدمت کنم، اما به من کمک کن تا بفهمم که رفاه من نیز مهم است. خدایا، به من نشان بده، اگر نتوانم همیشه فرد مورد علاقه باشم، اشکالی ندارد. به من یادآوری کن که به خاطر اولویت دادن به سلامتی ام، احساس گناه نکنم. مردم ممکن است ناراحت شوند. آنها ممکن است بیشتر از من بخواهند، اما پروردگارا، تنها تو قاضی من هستی.

سلامتی من، هدف من، سرنوشت من همه در دستان توست. تو مرا خلق نکردی تا قهرمانی برای انتظارات دیگران باشم، بلکه مرا خلق کردی تا مسیری را که برایم تعیین کرده ای، دنبال کنم. پدر، مرا راهنمایی کن تا خودخواهانه زندگی نکنم، بلکه متعادل زندگی کنم و بدانم که تو مرا مسئول سلامت عاطفی و جسمانی خودم قرار داده ای.

ممنونم که مرا دوست داشتی و دعای مرا شنیدی.

به این سوالات جواب دهید

1- در این اصل آخر، «مراقب خودت باش»، به این فکر کنید که چه چیزی شما را شاداب می کند. در مورد چیزهایی بنویسید که دوباره شما را پر از انرژی و سرحال می کند.

2- هر کسی به طور متفاوتی انرژی خود را بازیابی می کند. کمی وقت بگذارید تا بزرگتر فکر کنید و خلاق باشید. چگونه می توانید سلامتی و تندرستی خود را همانطور که برای خداست، در اولویت قرار دهید؟