مخرج مشترک مؤفقیت
هربرت گری تاجر، با انجام دادن یک بررسی مفصل می خواست مخرج مشترک مؤفقیت را به دست آورد. او پس از یازده سال سرانجام به این نتیجه رسید که مخرج مشترک مؤفقیت در این است که:
انسان های مؤفق تن به انجام دادن کارهایی می دهند که نامؤفق ها حاضر به انجام دادن آن نیستند.
اما این ها چه کارهایی بودند؟
معلوم شد کارهایی که اشخاص مؤفق علاقه ای به انجام دادن آن ندارند، همان کارهایی است که نامؤفق ها هم علاقه ای به انجام دادن آن ندارند، اما مؤفق ها به هر صورت این کار را می کنند. زیرا می دانند این بهایی است که برای رسیدن به مؤفقیت باید بپردازند.
آنچه گری یافت این بود که اشخاص مؤفق بیشتر به نتایج خوشایند توجه دارند. در حالی که افراد نامؤفق بیشتر به روش های خوشایند فکر می کنند. اشخاص مؤفق و شاد به نتایج بلند مدت رفتارشان بیشتر بها می دهند، در حالی که اشخاص نامؤفق بیشتر به لذت شخصی و ارضای فوری علاقمند هستند.
دنیس ویتلی، سخنران الهام بخش، گفته است که اشخاص سطح بالا و مؤفق به فعالیت هایی توجه می کنند که دسترسی به هدف را در پی دارد، در حالی که مردم متوسط بیشتر به فعالیت هایی توجه دارند که از شدت تنش آنها می کاهد.
