چهار پله ی یادگیری

روانشناس ها متوجه شده اند که افراد برای یادگیری، باید چهار مرحله یا چهار سطح را طی کنند:

سطح اول: ناتوانی ناآگاهانه

آدم ها در این مرحله نمی دانند و نمی دانند که نمی دانند. به عبارتی در خواب غفلت به سر می برند.

سطح دوم: ناتوانی آگاهانه

آدم ها در این مرحله می دانند که نمی دانند.

سطح سوم: توانایی آگاهانه

آدم ها در این مرحله می دانند که می دانند و قادر به انجام کار هستند ولی برای به انجام رساندن آن کار به تمرکز بسیار زیادی احتیاج دارند. توانایی آگاهانه حاصل تکرار است.

سطح چهارم: توانایی ناآگاهانه

ورزشکاران حرفه ای، نوازنده ها، بورس بازها و رانندگان، توانایی ناآگاهانه دارند. آنقدر تمرین و تکرار کرده اند که کارها را به صورت خودکار انجام می دهند، چون آن کار جزئی از ذات شان شده است. مانند رانندگی که بعد از چندماه دیگر لازم نیست به کلاچ و دنده و… فکر کرد و دست و پا به صورت خودکار حرکت می کنند.

مطالعه درباره توانایی ناآگاهانه در لندن و روی موش های آزمایشگاهی انجام شد. پس از صد بار تکرار، موش ها به سرعت راهشان را در مسیری پیچ در پیچ پیدا می کردند. بعد از دویست بار تکرار، بچه های این موش ها هم به سرعت راهشان را در آن مسیر پیدا می کردند. یعنی با تمرین، الگوی ژنتیک موش ها عوض شد و این الگو به فرزندان آنها هم منتقل شد.

رسیدن به توانایی ناآگاهانه نیازمند صدها و شاید هزاران بار تکرار است. پس اگر قصد دارید در کاری به معنای واقعی استاد و چیره دست بشوید، تکرار کنید.

یادتان باشد که یادگیری و حفظ کردن اطلاعات به تنهایی ارزشی ندارند، مگر آنکه آنها را از توانایی آگاهانه به توانایی ناآگاهانه تبدیل کنید.

برای دانلود فایل PDF متن بالا روی لینک زیر کلیک کنید:

دانلود PDF با حجم 130 کیلوبایت