مهمترین قانون موفقیت – استیو هاروی

اولین کاری که صبح انجام می دهم، روی لبه ی تخت می نشینم و خدا را به خاطر اینکه زنده ام، شکر می کنم و هرگز منفی صحبت نمی کنم.

«امیدوارم، امیدوارم که امروز روز خوبی باشد»، نه، بلکه میگویم «امروز قرار است یک روز عالی باشد.»

من مدعی آن می شوم، باور دارم که متعلق به من است. این اولین کاری است که انجام می دهم.

دومین کارم این است که حداقل 20 دقیقه و بعضی وقت ها هم 1 ساعت طول می کشد، بستگی دارد. من یک دفتر ثبت وقایع روزانه دارم و یک کتاب مقدس عهد جدید دارم.

یک جا می نشینم و از خدا می خواهم که به من نشان دهد که امروز چه چیزی باید یاد بگیرم؟

او به من تلنگر می زند که کتاب را باز کنم تا هرجایی که او می خواهد را بخوانم و من آن را می خوانم، هایلایتش می کنم و در مورد چیزی که یاد گرفتم، یادداشت برداری می کنم. آن را مطالعه می کنم و تلاش می کنم که عملی اش کنم و این کار را هر روز انجام میدهم.

حالا خیلی ها می گویند «استیو، من وقت انجام این کار را ندارم.» معلوم است که وقت دارید، اگر وقت ندارید، باید برای این کار وقت ایجاد کنید، چون شکرگزاری، اولین راه برای موفق شدن است. 

چون هر چقدر که بیشتر شکرگزار باشید، خدا چیزهای بیشتری به شما خواهد داد تا برایش شکرگزار باشید.

این سوال خیلی مهمی است. اگر روزتان را با شکرگزاری شروع کنید مثل این داستان است، گوش کنید اگر یک نفر هر روز به خانه ی شما بیاید و از شما یک فنجان شکر بخواهد و شما هم فنجان شکر را به او می دهید و آنها هم فنجان را می گیرند و می روند و روز بعد هم می آیند و یک فنجان دیگر می خواهند و چون شما آدم خوبی هستید، یک فنجان دیگر به او می دهید و آن ها هم می گیرند و می روند. چند روز این آدم می تواند به خانه ی شما بیاید، فنجان شکر را از شما بگیرد و هیچوقت هم تشکر نکند؟

نه خیلی، چون شما انسان هستید. چون یک جایی بالاخره می گویید «هی، یک لحظه صبر کن، تو 6 بار اینجا آمدی، من هر دفعه فنجان شکر را به شما می دادم و تو یک بار هم تشکر نکردی؟ دیگر اینجا نیا.