وقتی ۲۱ ساله بودم، در آپارتمان کوچکی زندگی میکردم، کارگر ساختمان بودم. صبح ها مجبور بودم ساعت ۵ از خواب بیدار شوم تا با سوار شدن به سه اتوبوس، ساعت ۸ سر کار حاضر شوم.
ساعت ۷ عصر به خانه برمی گشتم، در حالیکه از حمل کردن مواد ساختمانی در طول روز خسته بودم. چون ماشین هم نداشتم، همه پولم صرف کرایه ماشین می شد و تقریباً نه پس اندازی داشتم، نه لباس کافی، حتی تلویزیون یا رادیو هم نداشتم.
اواسط یک زمستان سرد بود، با دمایی کمتر از ۳۵ درجه فارنهایت؛ بنابراین به ندرت بیرون می رفتم و به جای آن، اگر توان و انرژی برایم باقی می ماند، در آپارتمان کوچکم، پشت میز کوچکی در گوشه ای از آشپزخانه می نشستم و مشغول مطالعه می شدم.
یک شب، همان طور که پشت میزم به تنهایی نشسته بودم، ناگهان چیزی به من الهام شد که « این زندگی من است». این زندگی تکرار چیز دیگری نبود. بازی شروع شده بود و من شخصیت اصلی بازی بودم.
شبیه نور فلش عکاسی بود که بر چشمانم تابید. به خودم و اطرافم در آپارتمان کوچکم نگاه کردم و به این حقیقت که از دبیرستان فارغ التحصیل نشده بودم، فکر کردم. تنها کاری که صلاحیت انجامش را داشتم کارگری بود. فقط پول مایحتاج روزمره ام را به دست می آوردم و در آخر ماه مبلغ بسیار ناچیزی برایم باقی می ماند.
ناگهان پی بردم تا زمانی که من تغییر نکنم، هیچ چیز عوض نخواهد شد. هیچ کس قرار نبود کاری برایم انجام دهد؛ اصلاً برای کسی مهم نبود.
در آن لحظه فهمیدم که من مسئول کامل زندگی و هرآنچه در زندگی برایم اتفاق می افتاد، هستم. من مسئول بودم؛ راننده من بودم. این زندگی من بود و اگر کاری برای تغییر آن نمی کردم، مطمئناً همین گونه پیش می رفت، با نیروی ساده اینرسی.
این مکاشفه زندگی مرا دگرگون ساخت و هیچ گاه دوباره به آن دوران برنگشتم. از آن لحظه به بعد، بیشتر و بیشتر مسئولیت تمام اتفاقات زندگی ام را پذیرفتم. مسئولیت بهتر انجام دادن کارم را به عهده گرفتم. مسئولیت امور مالی، سلامتی و به خصوص آینده ام را پذیرفتم. فردای همان روز، به یک کتابفروشی محلی سر زدم و شروع به خرید کتاب در زمینه اندیشه ها، اطلاعات و درس هایی که می توانست به من کمک کند، کردم.
زندگی ام را وقف رشد شخصی و یادگیری مداوم به هر روش ممکن کردم. در ادامه ی زندگی حرفه ای ام تا این لحظه، هر زمان که برای پیشرفت نیاز به یادگیری چیزی داشته ام، به مطالعه، گوش دادن به نوارهای اموزشی و شرکت در جلسات و همایش ها رو آورده ام. به این نکته پی بردم که شما می توانید همه آنچه را که نیاز دارید، یاد بگیرید تا تمام اهدافتان را تحقق ببخشید.
در طول زمان فهمیدم که ۸۰ درصد مردم، هرگز مسئولیت کامل زندگی شان را نمی پذیرند. آنها برای ناخوشی های زندگی شان در حال شکایت کردن، انتقاد کردن، بهانه آوردن و سرزنش کردن دیگران اند. پیامد این چنین طرز تفکری می تواند فاجعه آمیز باشد. آنها می توانند تمام امیدهای موفقیت و شادی در آینده را نابود کنند.
اگر دوست داشتید می توانید کتاب های الکترونیکی برایان تریسی را که شامل ده جلد می باشد با کلیک روی عکس زیر تهیه و بلافاصله دانلود بفرمایید:
